Amy

Meer dan 20 jaar ging Amy van eind mei tot half augustus naar Ardèche. Het klimaat was goed voor haar, ze had hier geen last van reumatische pijnen. Ze knapte er enorm van op en kon er voor de rest van het jaar weer tegen aan. Wat genoot zij van deze plek die door niemand anders dan zij als háár plek mocht worden beschouwd.

Zij was de gastvrouw voor velen. Natuurlijk voor haar kinderen maar ook voor alle vrienden en kennissen van de familie die op vakantie even bij Amy langsgingen. De familie Kloppenburg heeft vele mooie herinneringen aan La Grange en Amy loopt daar als een rode draad doorheen.

De laatste jaren van haar leven kon ze vanwege haar gezondheid de reis niet meer maken, maar zij bleef op afstand als een koningin over haar rijk regeren.

In 2010 is Amy op de respectabele leeftijd van 89 jaar heengegaan. Wat haar betreft had zij het liefste nog jaren in Ardèche doorgebracht.

Gerard

Bij aankomst was het eerste wat hij deed, de wandelstok pakken en de berg aan de overkant opklimmen, om vervolgens via de weg terug naar huis te wandelen. Gerard kon zó enorm van de rust en ruimte in het dal genieten. Zo legde hij de sores van zijn drukke bestaan naast zich neer.

In 1974 zocht Gerard een huisje in de Ardèche, omdat het goed zou zijn voor de gezondheid van zijn vrouw. Een kennis wist wel iets te koop en Gerard en Amy gingen kijken. Binnen 10 minuten besloot hij het te kopen, tegen de mening van Amy in die het te afgelegen vond. Terwijl hij op dat moment nog niet eens van het bestaan van de rivier af wist. De koop was een schot in de roos.

Vanaf die tijd zouden alle zomervakanties van de familie Klop, Amy met de 8 kinderen, zich hier afspelen. Gerard genoot enorm van het enthousiasme van zijn kinderen, vooral als wij met grootse verhalen terugkwamen. Genoten hebben wij, en dat doen wij nog steeds tot aan de dag van vandaag.

In 2001 is Gerrit naar de eeuwige jachtvelden vertrokken. Zijn kinderen zien hem nog vaak in gedachten de berg opklimmen.

Richard

Richard is niet in staat om zijn liefde voor La Grange onder stoelen of banken te steken. Hij heeft in zijn leven de hele wereld afgereisd en heeft heel wat mooie plekjes op aarde gezien. Er is nergens zo´n mooi plekje als hier, beweerde hij ooit. Richard is dè echte liefhebber en hij zal hier hoogstwaarschijnlijk zijn oude dag doorbrengen.

Vroeger heeft hij regelmatig enkele maanden achtereen in Ardèche gewoond. Hij bewoog zich in het sociale leven en maakte het uitgaansleven in de omgeving en in Aubenas onveilig. Meerdere feesten heeft hij op La Grange georganiseerd waarbij hij zich mocht verheugen in een behoorlijke toeloop van de Fransen uit de omgeving.

Hoogtepunten in het rijke Kloppenburg verleden waren de zomers met tamme kraaien. Wat hebben   wij ongelooflijk veel plezier met die beesten gehad. In september waren de kraaien zo verwilderd dat zij met de trek naar het zuiden meevlogen.

Toen Gerard bij zijn pensionering zijn oudste zoon voorstelde om het huis te verkopen, heeft Richard dat voorkomen. Dit mooie plekje mag voor de familie nooit verloren gaan, zei hij. Richard sprak de woorden uit die Gerard diep in zijn hart eigenlijk wilde horen en hij beaamde: ‘deze plek mag niet verloren gaan’. We gaan het verhuren zei Richard. Waarop Gerard zei’: ‘dat is goed, probeer het maar. Dat gaat je nooit lukken’. Het is hem vergeven.

Patricia

Zelf is Patries niet erg vaak naar Ardèche gekomen. In 1986 trouwde zij een Amerikaantje waarna zij zich voorgoed in Californië heeft gevestigd en een familie heeft gesticht, twee dochters en een zoon. De afstand is te groot. Als zij de grote plas oversteekt, dan is het om haar familie in Nederland te bezoeken.

Na het heengaan van Gerard was er wederom sprake dat wij het huis moesten verkopen. Uit solidariteit met haar drie broers heeft zij samen met hen het huis voor de familie weten te bewaren. Wie weet zullen haar kinderen de plek nog eens weten te vinden.

Ronald

Voor geen ander van de kinderen des famile Klops is Ardèche belangrijker in het leven geweest dan voor hem.  Zo gek als wij allemaal al waren van de mooie streek en het warme weer, zo werd hij óók nog eens verliefd op een meisje uit het dorp. Deze keer zou hij niet mee terug rijden naar Nederland, zei hij toen in 1989. Het dorpse leven in het pittoresque Alba-la-Romaine blijkt hem te passen. Ronald voelt zich hier als een vis in het water en hij zal hier blijven.

Een goede boterham verdienen in het dunbevolkte Ardèche is niet eenvoudig. Sinds een aantal jaren is Ardèche door de Fransen ontdekt. De stedelingen uit Parijs, Lyon en Marseille komen in grote getalen. Zij waarderen het kalme en mooie plattelandsleven maar vooral de schoonheid van de streek.

Dit biedt Ronald kansen, want hij is handig, erg handig, niets is hem te veel of te moeilijk. Inmiddels heeft hij enkele villa´s kunnen bouwen. Hij alleen, met zijn blote handen, soms  met hulp, maar alles onder eigen regie. Ook heeft hij La Grange flink onder handen genomen. Hij zal dit nog vaak doen om onze dromen voor wat betreft La Grange te verwezenlijken.

Ronald is de gastheer voor alle bezoekers van La Grange.

Rogier

Een leven zonder La Grange is voor hem niet voor te stellen. Hij was 7 jaar toen hij voor het eerst mee mocht, er zouden nog vele jaren volgen.

Heel wat jaren heeft hij hier als jongste zoon, samen met Amy, de gehele zomer doorgebracht. Zijn liefde voor de natuur is hier ontstaan. Alle rivierentochten, alle bergwandelingen zijn al tientallen keren door hem gemaakt. Toen hij op z´n 14e eindelijk op een brommetje mocht rijden, heeft hij ook de de omgeving van het huis in een straal van 25 km uitgepluisd.

Nog steeds worden er bij een verblijf wandelingen en rivierentochten gemaakt, op zoek naar nog niet ontdekte plekjes. Maar ooit wil hij die tocht nog een keer lopen die hij in z´n jeugd heeft gelopen. Het was de tocht door de zijrivier, langs de boer op naar boven de bergen in. Hij is toen vanuit La Grange in 4 uur naar boven gelopen en weer in 4 uur teruggelopen. Het was de meest indrukwekkende tocht die hij ooit in Ardeche heeft gemaakt. Een tocht waarbij je op een gegeven moment in zeer afgelegen gebied komt, je jezelf in de windernis waant en op de meeste ruige plekken van alles tegenkomt.

Richard, Rogier en Ronald

De broertjes Klop zijn verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de boerderij.

Ronald treedt op als gastheer voor bezoekers van La Grange. Hij regelt het beheer, het onderhoud en alle verbouwingen aan het huis.

Rogier regelt de administratieve afhandeling voor iedereen die een verblijf boekt in La Grange.

Richard bekijkt van afstand of alles goed gaat.

De drie broers zijn boven alles èchte liefhebbers van  dit mooie plekje. Hoe het leven voor hen ook zal lopen, zij zullen altijd naar Ardèche terugkeren, dat is een vaststaand feit.

Zij hopen dat u een geweldige vakantie zult hebben. U kunt zich in en rondom het huis prima vermaken; genieten van de rust, de natuur en van de mooie rivier die voor de deur stroomt.

Ga er zeker op uit, maak wandelingen door het dal en in de bergen; maak rivierentochten. Er zijn zoveel geweldige plekjes te ontdekken.

Na meer dan 15 jaar ervaring te hebben opgedaan met de verhuur van het huis, weten wij goed hoe wij onze gasten tevreden naar huis kunnen sturen.

Wij hopen dat u enthousiast zult zijn. Hetzelfde enthousiasme wat ons na 40 jaar nog steeds bezielt.